t="69">
p.s.2001.03.24
S |
SAMOLOT MYŚLIWSKI
F4U "Corsair",
Chance-Vought
"Czarny koń" wśród samolotów myśliwskich II wś.
Zaprojektowany jako myśliwiec pokładowy, został oblatany w maju 1940 roku, po
czym marynarka zrezygnowała z dalszych prac nad tym samolotem, jako nie nadającym
się do służby na lotniskowcach. Pilot przy lądowaniu, z powodu długiej osłony
silnika samolotu, miał bardzo ograniczoną widoczność pokładu, a poza tym
podwozie okazało się za słabe. Mimo tych wad uznano, że dla piechoty
morskiej, której samoloty startowały najczęściej z lotnisk lądowych, będzie
bardzo dobrą maszyną i w czerwcu 1941 roku rozpoczęto produkcję masową.
Pojawiły się na froncie na początku 1943 roku i natychmiast potwierdziły
swoją wartość. Do końca wojny piloci zasiadający za ich sterami strącili
2140 samolotów przy stratach własnych w walkach powietrznych zaledwie 189
maszyn. Podobnie jak w przypadku innych typów samolotów, najwięcej ich
utracono poza polem walki. Z 1499 utraconych samolotów, 349 zestrzeliła
artyleria przeciwlotnicza (obu stron!), 164 rozbiły się przy lądowaniu, a
reszta uległa zniszczeniu z różnych przyczyn. Jedno na 300 lądowań kończyło
się uszkodzeniem lub rozbiciem maszyny, co w latach II wś. nie było czymś
nadzwyczajnym. Jeszcze do niedawna zestrzelenie w walce było mniej
prawdopodobne niż rozbicie samolotu poza polem walki. Samoloty Corsair były używane
również jako samoloty bombowe, mogły bowiem przenosić tonę bomb lub rakiet.
Potężne samoloty, które z pełnymi zbiornikami paliwa i z uzbrojeniem ważyły
blisko 6 ton. Miały równie imponujące osiągi: jako pierwsze przekraczały prędkość
700 km/h w locie poziomym. A ich potężne uzbrojenie nie miało po japońskiej
stronie godnego przeciwnika. Do wiosny 1944 roku brytyjscy (Wielka Brytania
otrzymała 2000 tych samolotów, odmiany licencyjnej F2G produkowanej przez
zakłady Goodyear) oraz amerykańscy piloci przekonali marynarkę, że samolot
nadaje się mimo wszystko na samolot pokładowy. Pod koniec wojny 15 % lotów
bojowych F2U odbywało się z lotniskowców. W czasie wojny zbudowano 5 tys.
egzemplarzy, więcej po wojnie, aż do 50-tych lat. Służyły w lotnictwie poza
USA jeszcze w latach 60-tych.
Dane techniczne:
Rok wprow. - 1943
Ilość prod. - 11100
Prędkość - 652,8 km/h
Masa - 6,3 ton
Uzbrojenie - 6x12,7 mm, 4x20 mm
Udźwig - 1362 kg.
Załoga - 1
Zasięg - 1552 km
|