PANCERNIKI
"SOUTH
DAKOTA", "INDIANA", "ALABAMA",
"MASSACHUSETTS"
Chociaż miały większą wyporność niż typ "North
Carolina", ich kadłub był krótszy o ok. 15 m. i węższy o ok. 60 cm.
Zbudowano je wykorzystując kilka nowych koncepcji, których wcześniej nie
testowano. Jednostki te były nie tylko ciasne, ale też niewygodne, wolniejsze,
mniej stateczne i o gorszej manewrowości niż budowane wcześniej. Miały
natomiast lepsze opancerzenie.
" South Dakota" -
(BB-57) Miał o 4 uniwersalne działa kalibru 127 mm L/38 mniej niż pozostałe
okręty tego typu. Był jedynym z tej klasy okrętem, który brał od sierpnia
1942 roku udział we wszystkich ważniejszych bitwach na Pacyfiku. W bitwie koło
Santa Cruz 26 października 1942 roku stanowił osłonę przeciwlotniczą
lotniskowca "Enterprise", odpierając kilkakrotne ataki japońskich
samolotów. W pewnym momencie został zaatakowany przez 29 bombowców nurkujących
i trafiony jedną bombą. Zabiła ona jednego członka załogi, raniła 50 i
uszkodziła działo 406 mm. Znacznie poważniejsze straty spowodowały trafienia
pociskami artyleryjskimi w czasie starcia w nocy z 14 na 15 listopada 1942 roku.
Okręt został wówczas trafiony 26 razy pociskami kalibru od 126 do 203 mm oraz
jednym pociskiem 356 mm. Był to jedyny przypadek, żeby amerykański pancernik
został trafiony przez pancernik wroga. W bitwie tej pancernik stracił 38 osób
zabitych i ok. 60 rannych. Remont w stoczni w Brooklynie trwał 62 dni całodobowych.
Po zakończeniu remontu służył 1943 roku na Atlantyku. Po powrocie na Pacyfik
wspierał działania lotniskowców i operacje desantowe. Oddany do zezłomowania
w 1962 roku. Większe fragmenty zachowano w muzeum w stanie South Dakota.
" Indiana " - (BB-58)
Służbę rozpoczął w listopadzie 1942 roku koło Guadalcanal, ale nie zdążył
wziąć udziału w nocnych bitwach. Ostrzeliwał cele na Guadalcanal, Tarawie,
Hollandii, Truk, Marianach, Iwo Jimie, Okinawie i Japonii. Był częścią zespoły
osłony przeciwlotniczej dla floty. Został uszkodzony tylko raz, 19 czerwca
1944 roku podczas bitwy na Morzu Filipińskim, kiedy to na jego pokładzie rozbił
się japoński samolot, raniąc kilku marynarzy i powodując jedynie drobne wgięcie
opancerzenia. Znacznie poważniejsze uszkodzenia spowodowała kolizja z
pancernikiem "Washington" w 1944 roku oraz tajfun 5 czerwca 1945 roku.
Złomowany w 1964 roku.
" Alabama " - (RR-60)
Od marca do lipca 1943 roku służył na Atlantyku osłaniając konwoje do ZSRR.
Operacje na Pacyfiku rozpoczął w listopadzie 1943 roku od udziału w desancie
na Tarawie. Do końca wojny prowadził ataki artyleryjskie w operacjach
desantowych oraz zapewniał osłonę przeciwlotniczą flocie. Nigdy nie został
uszkodzony w wyniku działań nieprzyjaciela. W 1964 roku został przekształcony
w okręt-muzeum w Mobile w stanie Alabama.
" Massachusetts " -
(BB-59) Popularnie zwany "Big Mamie". Chrzest bojowy przeszedł pod
Casablancą 8 listopada 1942 roku. Wystrzelił wówczas 786 pocisków 406 mm i
221 pocisków 127 mm, uszkodził stojący w porcie niedokończony francuski
pancernik "Jean Bart". Przyczynił się do zatopienia 2 niszczycieli,
uszkodził trzeci oraz lekki krążownik. Zburzył różne obiekty na brzegu.
Otrzymał kilka trafień, nie spowodowały one jednak poważniejszych uszkodzeń.
Na początku 1943 roku (3 lutego) skierowany na Pacyfik, gdzie uczestniczył w
ostrzale artyleryjskim japońskich pozycji na różnych wyspach. W czasie II wś.
uczestniczył w 35 starciach w których zatopił lub uszkodził 5 okrętów.
Zestrzelił 18 samolotów japońskich. Nigdy nie poniósł strat w ludziach na
skutek działań nieprzyjaciela. W 1965 roku przekształcony w okręt-muzeum
zakotwiczony w Fore River w stanie Massachusetts.
Dane techniczne:
Wodowany: - wszystkie w 1942 tylko "Alabama" w
1943 roku.
Wyporność - 44,5 tys. ton
Prędkość - 27,5 węzłów
Załoga - 1793 ludzi
Liczba wyrzutni torped - 0
Liczebność typu - 4
Zatopionych - 0
Liczba samolotów - 3
Uzbrojenie - art. gł. - 9x406, śred. - 16x127, plot.-
8x127.
Wymiary - dł.- 203,0, szer. - 33, zanurzenie - 10,7.
Opancerzenie - burty - 33,3 cm, pokład - 20,1 cm.
|