PANCERNIKI
"NORTH CAROLINA",
"WASHINGTON"
Pancerniki tego typu zostały zaprojektowane zgodnie z
uzgodnieniami traktatowymi. Według niektórych były technicznie bardziej
zaawansowane niż zbudowane później okrętu typu "South Dakota". Były
to okręty o dużej dzielności morskiej, stosunkowo szybkie i posiadające potężną
artylerię główną
" North Carolina" -
(BB-55) Był pierwszym pancernikiem, który wszedł do linii od czasów
zbudowanego w 1923 roku pancernika "West Virginia". Zbudowany w
Stoczni Marynarki Wojennej w Brooklynie. Zaraz po wejściu do służby zyskał
przydomek "Showboat". Pełnił przez pewien czas służbę eskortową
na Atlantyku. W czerwcu 1942 roku skierowany na Pacyfik. W pierwszym rejsie
bojowym na Pacyfiku osłaniał lotniskowce wspierające lądowanie na
Guadalcanal. Brał udział w bitwie koło wschodnich wysp Salomona 24 sierpnia i
odpierał ataki japońskich samolotów pokładowych jako osłona przeciwlotnicza
lotniskowca "Enterprise". Trafiony 15 września 1942 roku torpedą, z
tej samej salwy japońskiego okrętu podwodnego I-19, która zatopiła
lotniskowiec "Wasp" i niszczyciel "O'Brien" na południe od
wysp Salomona. Wrócił do służby po remoncie dopiero w grudniu. Wprawdzie często
osłaniał zespoły lotniskowców eskortowych lub wchodził w skład wsparcia
operacji inwazyjnych, ale na kolejną akcję bojową czekał aż do kampanii na
wyspach Marschalla na początku 1944 roku. Później ostrzeliwał cele w kilku
operacjach inwazyjnych. Brał udział w bitwie na Morzu Filipińskim. Ostrzeliwał
pozycje japońskie na Okinawie i japońskich wyspach macierzystych. Po wojnie
przeniesiony do rezerwy. Zachowany jako pomnik w Wilmington w stanie Północna
Karolina.
" Washington " -
(BB-56) Służył z brytyjską marynarką na Atlantyku, osłaniając konwoje na
Islandię i ZSRR do wiosny 1942 roku. W połowie 1942 roku został skierowany na
Pacyfik. 28 sierpnia 1942 roku przeszedł w eskorcie kilku niszczycieli przez
Kanał Panamski na Pacyfik. Wspierał operacje na wodach koło wysp Salomona.
Wyróżnił się w starciu z eskadrą japońską koło Guadalcanal w nocy z 14
na 15 listopada 1942 roku. Kierując się wskazaniami radaru, trafił 10
pociskami 406 mm ( z 17 wystrzelonych) oraz 55 pociskami 127 mm japoński
pancernik "Kirishima", i zamienił go w ciągu kilku minut w płonący
wrak. Żaden pancernik amerykański nie prowadził tak długo ostrzału. Zatopił
też w tej bitwie japoński niszczyciel. Do końca wojny eskortował grupy
lotniskowców i ostrzeliwał japońskie umocnienia na brzegach. Po zakończeniu
wojny pełnił rolę szybkiego transportowca. Złomowany w 1961 roku.
Dane techniczne:
Wodowany: - obydwa w 1941 roku.
Wyporność - 44,4 tys. ton
Prędkość - 28 węzłów
Załoga - 1880 ludzi
Liczba wyrzutni torped - 0
Liczebność typu - 2
Zatopionych - 0
Liczba samolotów - 3
Uzbrojenie - art. gł. - 9x406, śred. - 20x127,
Wymiary - dł.- 217,8, szer. - 33, zanurzenie - 10,0.
Opancerzenie - burty - 32,5 cm, pokład - 19,3 cm.
|