t="69">
p.s.2001.03.24
S
SAMOLOT MYŚLIWSKI
Arado Ar 65
Jeden z pierwszych seryjnych myśliwców powstałej Luftwaffe oraz jeden z pierwszych samolotów początku lat 30-tych firmy Arado. Powstał jako nowoczesny myśliwiec, jednak pod koniec już w kilka lat później nie spełniał podstawowych wymogów pola walki i służył jako samolot szkolny.
Myśliwiec Ar-65 zrodził się na bazie wcześniejszej konstrukcji Arado Ar-64. Konstruktorem Ar-64 był inżynier Walter Rethel, początkowo pracujący dla firm Kondor i Fokker. To z jego wcześniejszych projektów jednomiejscowych myśliwców SD-I i SD-II powstał w 1930 roku jednomiejscowy, o starej konstrukcji dwupłata Ar-64. Samolot ten napędzany był jednym silnikiem rzędowym typu Bristol Jupiter produkowanym na licencji przez Siemens Halske i choć posiadał nie najlepsze osiągi posłużył za protoplastę do dalszego rozwoju.
Pierwszy prototyp Ar-65A powstał w 1931 roku i jedyną większą zmianą w stosunku do Ar-64 było zabudowanie silnika. Silnik był typu BMW VI, 12-cylindrowy, chłodzony cieczą o mocy 500 KM. W wyniku testów na trzech pierwszych prototypach i wynikłych z tego problemach w 1932 roku skonstruowano jego poprawioną wersję Ar-65D. Wersja ta miała obniżony grzbiet kadłuba za i przed kabiną pilota oraz dodatkowe wyposażenie sterów wysokości. I choć jego masa wzrosła z 1290 kg do 1815 kg to znacznie poprawiły się osiągi. Tą też wersję postanowiono wprowadzić do produkcji seryjnej. Ponieważ zdążono jeszcze wprowadzić drobne zmiany samoloty seryjne nosiły oznaczenie Ar-65E i produkowane były w Warnemunde. Ze względów na tajemnicę prototypy testowano na lotnisku w Lipecku w Rosji. Kadłub myśliwca był konstrukcji metalowej o prostokątnym, a od góry zaokrąglonym przekroju. Skrzydła były drewniane, a usterzenie posiadało konstrukcję mieszaną. Uzbrojenie samolotu składało się z 2 kaemów 7,9 mm MG 17, umieszczonych w przedniej części kadłuba, nad silnikiem. Zapas amunicji do nich wynosił 1000 pocisków.
Produkcja samolotu trwała do roku 1936, a ostatnim jego wariantem był Ar-65F, różniący się jedynie drobnymi szczegółami wyposażenia i większą o 40 kg masą.
Ponieważ siły Luftwaffe musiały pozostać tajne ze względu na Traktat Wersalski, samoloty seryjne miały trafić do trzech eskadr tzw. Reklamefliege-rabteilung (lotniczy oddział reklamowy), w Berlinie, Królewcu i Furth. W 1933 roku samoloty Ar-65E trafiły do eskadry w Berlinie-Staaken, którą od 1 kwietnia 1934 roku przemianowano na Reklame-Staffel Mitteldeutschland i powiększono do 3 eskadr. W 1935 roku na bazie jednostki powstał już oficjalny pułk myśliwski JG-132 (późniejszy JG-2). Jednak w tym czasie w pułku nie było już myśliwców Ar-65, które zostały zastąpione przez nowsze He-51. Wycofane samoloty trafiły do jednostki DVS Jagdfliegerschule w Schleibheim jako samoloty szkolne, oraz przejściowo do jednostki bombowców nurkujących (późniejszej StG-162). Samoloty te służyły także w lotnictwie bułgarskim.
Dane techniczne:
Rok wprow. - 1933
Ilość prod. - ?
Prędkość - 300 km/h
Masa - 1500 kg, maks 1915 kg
Uzbrojenie - 2 x 7,9 mm MG 17 (po 500 pocisków na każdy).
Udźwig - ? kg.
Załoga - 1
Zasięg - 450 km
Napęd - silnik 12-cylindrowy, rzędowy, BMW VI 7,3, chłodzony cieczą o mocy startowej 750 KM.
Pułap - 7600 m
Wymiary - szer.11,2 m, dł. 8,4 m, wys. 3,42 m, pow. nośna 30 m²
Czas znoszenia - 636 m/min.