t="69">

p.s.2001.03.24

S

OKRĘTY PODWODNE

"II B" ( U-7, U-8, U-9, U-10, U-11, U-12, U-13, U-14, U-15, U-16, U-17, U-18, U-19, U-20, U-21, U-22, U-23, U-24)

 Typ zw. "kaczka". W 1935 roku niemieckie OKM zamówiło 36 okrętów opartych na planach IVS dla Finlandii i Hiszpanii. m.in. i typ II B. Zbudowano je bardzo szybko i przetestowano za granicą. Pierwsze 6 okrętów zostało przekazanych do Kilonii dla szkoły okrętów podwodnych, do szkolenia na poziomie zaawansowanym. Z powodu ograniczonej pojemności zbiorników paliwa nie mogły przebywać w morzu dłużej jak 18 dni. Kilka z nich operowało na Morzu Czarnym. Przetransportowano je tam rozebrane w częściach koleją i barkami rzecznymi do portu rumuńskiego Gałacz, gdzie zmontowano je ponownie.

U-7 - Oddany do służby w lipcu 1935 roku. Pod dow. kpt. Wernera Heidela został we wrześniu 1939 roku skierowany na Morze Północne, gdzie zatrzymał i zatopił brytyjski frachtowiec "Akenside" (2700 BRT). Pod koniec września zatopił 2 statki norweskie. Zatonął 18 lutego 1944 roku na zachód od Piławy na Bałtyku podczas ćwiczeń.

U-8 - Oddany do służby w sierpniu 1935 roku.

U-9 - Oddany do służby w sierpniu 1935 roku. We wrześniu 1939 roku został skierowany na Morze Północne i tropił brytyjskie okręty w pobliżu północno wschodniej Szkocji. 6 maja 1940 roku u brzegów Holandii zatopił francuski okręt podwodny "Doris". W 1942 roku został przetransportowany koleją na Morze Czarne, gdzie zwalczał radzieckie okręty na Morzu Czarnym i Azowskim. Został zatopiony 20 sierpnia 1944 roku w rumuńskiej Konstancy przez radzieckie samoloty.

U-10 - Oddany do służby we wrześniu 1935 roku.

U-11 - Oddany do służby we wrześniu 1935 roku.

U-12 - Oddany do służby we wrześniu 1935 roku. Pod dow. kpt. Dietricha von der Roppa wypłynął 22 września 1939 roku z zdaniem atakowania brytyjskich transportowców wojska w kanale La Manche. 8 października 1939 roku wszedł na brytyjską minę i zatonął w rejonie Dover. Zginęła cała załoga. Był to pierwszy U-boot z którego nikt nie ocalał.

U-13 - Oddany do służby w listopadzie 1935 roku. Pod dow. kpt. Karla Daublebky'ego Eichhaina. We wrześniu 1939 roku został skierowany na Morze Północne. Postawił pole minowe w Ordfordness, na którym zatonęły 3 duże statki alianckie o łącznej wyporności 27 203 BRT. 31 maja 1940 roku Okręt którym dowodził teraz kpt. Max Schulte został zatopiony na północny wschód od Newcastle przez brytyjski eskortowiec "Weston", który zastawił na niego pułapkę. U-boot został zmuszony do samozatopienia i poddania się załogi do niewoli. Brytyjczykom udało się ocalić okręt wraz z cennymi dokumentami.

U-14 - Oddany do służby w styczniu 1936 roku. We wrześniu 1939 roku został skierowany na Morze Północne i patrolował podejście do brytyjskiej bazy w Scapa Flow.

U-15 - Oddany do służby w marcu 1936 roku. Pod dow. kpt. Heinza Buchholza. We wrześniu 1939 roku został skierowany na Morze Północne. Postawił pole minowe we Flamborough Head, na którym zatonęły dwa średniej wielkości statki (4274 BRT). 31 stycznia 1940 roku został zatopiony w Hoofden przez niemiecki trałowiec "Iltis".

U-16 - Oddany do służby w maju 1936 roku. Pod dow. kpt. Hannesa Weingaertnera został we wrześniu 1939 roku skierowany na Morze Północne, gdzie pod koniec września zatopił szwedzki statek. 24 października zatonął na brytyjskiej minie w rejonie Dover.

U-17 - Oddany do służby w grudniu 1935 roku.

U-18 - Oddany do służby w styczniu 1936 roku. W 1942 roku został przetransportowany koleją na Morze Czarne, gdzie zwalczał radzieckie okręty na Morzu Czarnym i Azowskim. 28 sierpnia 1944 roku koło rumuńskiej Konstancy został zatopiony przez własną załogę.

U-19 - Oddany do służby w styczniu 1936 roku. Pod dow. kpt. Hansa Meckela we wrześniu 1939 roku został skierowany na Morze Północne i tropił brytyjskie okręty w pobliżu północno wschodniej Szkocji. Następnie postawił w pobliżu Hartlepool pole minowe na którym wyleciało w powietrze 3 brytyjskie frachtowce o łącznej masie 12 344 BRT. W marcu 1940 roku został skierowany w rejo Orkad, gdzie zatopił 4 małe duńskie frachtowce o łącznej masie 5500 BRT. W 1942 roku został przetransportowany koleją na Morze Czarne, gdzie zwalczał radzieckie okręty na Morzu Czarnym i Azowskim. Został zatopiony przez własną załogę 11 września 1944 roku u wybrzeży Turcji na Morzu Czarnym.

U-20 - Oddany do służby w styczniu 1936 roku. Pod dow. kpt. Harro von Klota-Heydenfeldta. W 1942 roku został przetransportowany koleją na Morze Czarne, gdzie zwalczał radzieckie okręty na Morzu Czarnym i Azowskim. Został zatopiony przez własną załogę 10 września 1944 roku u wybrzeży Turcji na Morzu Czarnym.

U-21 - Oddany do służby w sierpniu 1936 roku. Pod dow. kpt. Fritza Frauenheima został we wrześniu 1939 roku skierowany na Morze Północne. Następnie postawił pole minowe w pobliżu bazy w Firt of Forth na którym uszkodzony został brytyjski lekki krążownik "Belfast". Pod nowym dowództwem Wolfa Stieblera w marcu został skierowany na Morze Połnocne, gdzie wpadł na mieliznę koło Norwegii. Następnie został wyciągnęty.

U-22 -  Oddany do służby w sierpniu 1936 roku. Pod dow. kpt. Karla-Heinricha Jenischa w grudniu 1939 roku postawił pole minowe koło Newcastle na którym wyleciały w powietrze 4 małe frachtowce o łącznej masie 4978 BRT. 21 stycznia 1940 roku w bazie Moray Firth zatopił brytyjski niszczyciel "Exmouth". Po 20 marca 1940 roku uznany został za zaginiony. Zginęła cała załoga. Prawdopodobnie padł ofiarą brytyjskiej miny w pobliżu północno-wschodniej Szkocji.

U-23 - Oddany do służby we wrześniu 1936 roku. Pod dow. kpt. Otto Kretschmera został we wrześniu 1939 roku skierowany na Morze Północne. W listopadzie 1939 roku okręt postawił pole minowe w pobliżu brytyjskiej bazy w Cromarty Forth. 18 lutego w rejonie Duncansby Head w północnej Szkocji zatopił brytyjski niszczyciel "Daring". W 1942 roku został przetransportowany koleją na Morze Czarne, gdzie zwalczał radzieckie okręty na Morzu Czarnym i Azowskim. Został zatopiony przez własną załogę 10 września 1944 roku u wybrzeży Turcji na Morzu Czarnym.

U-24 - Oddany do służby we wrześniu 1936 roku. Pod dow. kpt. Udo Behrensa został we wrześniu 1939 roku skierowany na Morze Północne. W 1942 roku został przetransportowany koleją na Morze Czarne, gdzie zwalczał radzieckie okręty na Morzu Czarnym i Azowskim. 25 sierpnia 1944 roku koło rumuńskiej Konstancy został zatopiony przez własną załogę.

 Dane techniczne:

Wodowany: - 1935-36

Wyporność - standardowa 279 / w zanurzeniu 328 ton

Prędkość - na powierzchni 13 / w zanurzeniu 7 węzła

Liczba wyrzutni torped - 3 kal. 533 mm

Uzbrojenie - 1x20, od 1944 2x20 mm.

Liczebność typu - ?

Zatopionych - ?

Wymiary - dł. - 42,7, szer. - 4,1, zan. - 3,9.

Zasięg - 1 800 Mm (12 węzłów/h), w zan. 43 Mm (4 węzły/h).