t="69">

stat4u

p.s.2001.03.24

S

SAMOLOT MYŚLIWSKI

F4U "Corsair", Chance-Vought

"Czarny koń" wśród samolotów myśliwskich II wś. Zaprojektowany jako myśliwiec pokładowy, został oblatany w maju 1940 roku, po czym marynarka zrezygnowała z dalszych prac nad tym samolotem, jako nie nadającym się do służby na lotniskowcach. Pilot przy lądowaniu, z powodu długiej osłony silnika samolotu, miał bardzo ograniczoną widoczność pokładu, a poza tym podwozie okazało się za słabe. Mimo tych wad uznano, że dla piechoty morskiej, której samoloty startowały najczęściej z lotnisk lądowych, będzie bardzo dobrą maszyną i w czerwcu 1941 roku rozpoczęto produkcję masową. Pojawiły się na froncie na początku 1943 roku i natychmiast potwierdziły swoją wartość. Do końca wojny piloci zasiadający za ich sterami strącili 2140 samolotów przy stratach własnych w walkach powietrznych zaledwie 189 maszyn. Podobnie jak w przypadku innych typów samolotów, najwięcej ich utracono poza polem walki. Z 1499 utraconych samolotów, 349 zestrzeliła artyleria przeciwlotnicza (obu stron!), 164 rozbiły się przy lądowaniu, a reszta uległa zniszczeniu z różnych przyczyn. Jedno na 300 lądowań kończyło się uszkodzeniem lub rozbiciem maszyny, co w latach II wś. nie było czymś nadzwyczajnym. Jeszcze do niedawna zestrzelenie w walce było mniej prawdopodobne niż rozbicie samolotu poza polem walki. Samoloty Corsair były używane również jako samoloty bombowe, mogły bowiem przenosić tonę bomb lub rakiet. Potężne samoloty, które z pełnymi zbiornikami paliwa i z uzbrojeniem ważyły blisko 6 ton. Miały równie imponujące osiągi: jako pierwsze przekraczały prędkość 700 km/h w locie poziomym. A ich potężne uzbrojenie nie miało po japońskiej stronie godnego przeciwnika. Do wiosny 1944 roku brytyjscy (Wielka Brytania otrzymała 2000 tych samolotów, odmiany licencyjnej F2G produkowanej przez  zakłady Goodyear) oraz amerykańscy piloci przekonali marynarkę, że samolot nadaje się mimo wszystko na samolot pokładowy. Pod koniec wojny 15 % lotów bojowych F2U odbywało się z lotniskowców. W czasie wojny zbudowano 5 tys. egzemplarzy, więcej po wojnie, aż do 50-tych lat. Służyły w lotnictwie poza USA jeszcze w latach 60-tych. 

Dane techniczne:

Rok wprow. - 1943

Ilość prod. - 11100

Prędkość - 652,8 km/h

Masa - 6,3 ton

Uzbrojenie - 6x12,7 mm, 4x20 mm

Udźwig - 1362 kg.

Załoga - 1

Zasięg - 1552 km