t="69">

p.s.2001.03.24

S

OKRĘT DOWODZENIA OPERACJĄ DESANTOWĄ

AGC

Okręty te były jednostkami przystosowanymi do pełnienia funkcji dowodzenia siłami desantowymi. Pod koniec wojny w służbie były 24 takie okręty, z czego 16 zostało zbudowanych w latach 1943-45 według specjalnych projektów z wykorzystaniem standardowych kadłubów statków handlowych. Z pozostałych 8 dwa były przerobionymi przedwojennymi statkami pasażerskimi, a sześć kanonierkami Straży Przybrzeżnej. Musiały mieć rozbudowaną część mieszkalną, bowiem do obsługi stanowisk łączności radiowej, kontroli obszaru powietrznego, koordynacji ognia artylerii itp., potrzebnych było ok. 600 osób. Okręty te były mózgiem operacji desantowych. Jednostki budowane specjalnie miały 132 m długości, wyporność 7430 ton, prędkość 16 węzłów i uzbrajano je w 2 działka 127 mm oraz 8 działek przeciwlotniczych kalibru 40 mm. Dwa przebudowane statki pasażerskie oraz kanonierki Straży Przybrzeżnej były mniejsze i miały wyporność 2200 ton. W potężnych armadach desantowych, formowanych podczas II wś, były to jednostki niewielkie ale o kluczowym znaczeniu. Japończycy nigdy nie zorientowali się jak ważną odgrywały rolę. Były przydzielane po jednym lub dwa do każdej floty desantowej. Utrata takiej jednostki miałaby katastrofalne dla operacji lądowania. 

Dane techniczne:

Wodowany: - 1943-45

Wyporność -  7430 ton

Prędkość - 16 węzłów

Załoga - ? ludzi

Uzbrojenie - art. gł. - 2x127 mm, plot - 8x40 mm, wkm - 8.

Wymiary - dł.- 132 m.