OKRĘTY PODWODNE
"XIV" (
U-459, U-460, U-461, U-462, U-463, U-464, U-487, U-488, U-489, U-490)
Okręty transportowe. Zwane pieszczotliwie "Milchkuhe"
(Mleczne Krowy), miały rzeczywiście krowią sylwetkę. Ich długi na 75 metrów
kadłub był krótszy o ok. 11 metrów od okrętów typu IX. Pękate zewnętrzne
zbiorniki paliwa zwiększały wyporność podwodnego zbiornikowca do prawie 1700
t. Okręty te mogły zabierać ok. 650 t paliwa: 200 t na własny użytek oraz
450 t do przekazania. W skład liczącej 53 ludzi załogi wchodził lekarz.
Posiadały tylko uzbrojenie obronne - działka przeciwlotnicze zamontowane na
kiosku. Wyrzutnie torped zdemontowano. Wadami okrętów tego typu były: mała
szybkość, niska manewrowość oraz brak miejsca pod pokładem na magazynowanie
transportowanych torped ( mogły one zabierać tylko 4 torpedy w zasobnikach
zamontowanych na pokładzie).
U-459 - Pierwszy
podwodny zbiornikowiec skonstruowany specjalnie do zadań zaopatrzeniowych. Na
swój pierwszy rejs zaopatrzeniowy na Atlantyk na wody amerykański pod wodzą
kpt. Georga von Wilamowitza-Mollendorfa wypłynął 31 marca 1942 roku. Powrócił
do bazy 15 maja 1942 roku. Kolejny raz 6 czerwca 1942 roku wypłynął na
Atlantyk. Powrócił 19.lipca 1942 roku. Na swoją trzecią misję zaopatrzeniową
wypłynął 19 sierpnia 1942 roku na wody Atlantyku Południowego. Powrócił 5
listopada 1942 roku. Został zatopiony 24 lipca 1943 roku na północny zachód
od przylądka Ortegal przez brytyjskie samoloty.
U-460 - Na swój
pierwszy rejs na Atlantyk wyruszył 7 czerwca 1942 roku pod dow. kpt. Friedricha
Schafera. Wspierał U-booty na Atlantyku Południowym. Powrócił do bazy 31
lipca 1942 roku. Został zatopiony 4 października 1943 roku na północ od Azorów
przez amerykańskie samoloty z lotniskowca eskortowego "Card".
U-461 - Na swój
pierwszy rejs na Atlantyk wyruszył 21 czerwca 1942 roku pod dow. kpt. Wolfa
Stieblera. Zaopatrywał na północnym Atlantyku U-booty z grupy "Wolf".
Powrócił do bazy 16 sierpnia 1942 roku. Został zatopiony 30 lipca 1943 roku
przez australijskie samoloty na północny zachód
od przylądka Ortegal.
U-462 - 23 lipca 1942
roku pod dow. kpt. Bruna Vowe wypłynął na swój pierwszy rejs na Atlantyk.
Zaopatrywał w paliwo m.in. okręty grupy "Loss". 21 września 1942
roku powrócił do bazy. Został zatopiony 30 lipca 1943 roku przez brytyjskie
samoloty na północny zachód od przylądka Ortegal.
U-463 - 11 lipca 1942
roku pod dow. kpt. Leo Wolfbauera wypłynął na swój pierwszy rejs na
Atlantyk. Do bazy powrócił 3 września 1942 roku. Został zatopiony 15
maja 1943 roku na zachód od Quessant przez brytyjskie samoloty.
U- 464 - 8 sierpnia
1942 roku pod dow. kpt. Otto Harmsa wypłynął z Kilonii na swój pierwszy rejs
na Atlantyk. Po drodze z powodu pęknięcia zbiornika ropy musiał zawinąć do
Bergen. 16 sierpnia wznowił rejs i 20 sierpnia osiągnął zakładaną pozycję
ok. 160 Mm na wschód od Islandii. O świcie 20 sierpnia 1942 roku został przyłapany
na powierzchni przez latającą łódź typu Catalina z 73 Dywizjonu, osłaniającą
konwój RU-36. Okręt został obrzucony pięcioma bombami głębinowymi i
ostrzelany z broni maszynowej. Z powodu dużych uszkodzeń załoga sama zatopiła
okręt i przeniosła się na przypadkowo znajdujący się w pobliżu islandzki
trawler rybacki. Niedługo później zostali wzięci do niewoli przez amerykańskie
niszczyciele ściągnięte przez samolot.
U-487 - Został
zatopiony 13 lipca 1943 roku na północny zachód
od Wysp Zielonego Przylądka przez amerykańskie samoloty z lotniskowca
eskortowego "Core".
U-488 - Został
zatopiony 26 kwietnia 1944 roku na zachód od Wysp Zielonego Przylądka przez
amerykańskie eskortowce.
U-489 - Został
zatopiony 4 sierpnia 1943 roku przez kanadyjskie samoloty na
zachód od Wysp Owczych.
U-490 - Został
zatopiony 11 czerwca 1944 roku na zachód od Azorów przez brytyjskie
eskortowce.
Dane techniczne:
Wodowany: - 1941-43
Wyporność - standardowa 1688 / w zanurzeniu 1932 ton
Prędkość - na powierzchni 14,4 / w zanurzeniu 6,5 węzła
Liczba wyrzutni torped - 2 kal. 533 mm
Uzbrojenie - 1x37, 2x20
Liczebność typu - 10
Zatopionych - 10
Wymiary - dł. - 67,1, szer. - 9,4, zan. - 6,5.
Zasięg - 9 300 Mm (12 węzłów/h), w zan. 55 Mm (4 węzły/h).
|